දිට්වා!

කඳුළු වැස්ස දී ඇල්ල ඔය  කිමද  මේ දඟ නොදන්නෙද දරු පැටව් නිදි  වග ගුවන් පාලම යටින් පැන ගෙන දිය රකුසු ගෙන   ගමට ආ රඟ   රේල් පාරෙන්   එගොඩ  පැත්තට  සු

වැඩි විස්තර

කව් මිණි වැල්

ජීවිතේ හරි බරයි නෙතක් කඳුළෙන් පිරී ඉතිරෙයි අම්මා ගහගෙන ගිහින්නේ... මතක් වෙනකොට පපුව දනවා ජීවිතේ හරි බරයිනේ... කරක් දියඹේ ගිලී යනවා ගොඩ බිමක් නැහ

වැඩි විස්තර

කවිකාර මඩුව

ඉරා සළු පට! තරු කඩා වැටුණු රාත්‍රිය මනරම්.. සඑ පට ඉරා.. නෙරිය දඟමල්ලක.. හැඩය දිස්වන.. ලන්තැරුම.. නුඹ නිහඬයි.. රාත්‍රිය මනරමි.. පෙති කඩා විසිරුණු බඹර

වැඩි විස්තර

කවිකාර මඩුව

ජීවන බන්ධන රෝහලේ ලෙඩ ඇඳක් යට එක් දිනෙක නුඹ මියගිය                 භෙයින් කිසිවෙකුත් හිමි කමක් නොකියූ සිරුර ගෙන ලා                  ෆෝමලින් ලෝහ සැත

වැඩි විස්තර

කවිකාර මඩුව

පෙම් පබා           නිල්ල        නඟමින්  නටන  තුරු වියන් නෙත්              පිනයි ඇල්ල         පාමුල දැනෙන සිහිල ගත සනස    

වැඩි විස්තර

කවිකාර මඩුව

පියාඹන්න කිමැ මේ කතාවකට ඇරයුම්  කළ                     තිගැස්සී  මාල අහිමි මල් වර වූ                         ළමිස්සී පියාඹන්න කිම මේ හැටි          

වැඩි විස්තර

කවිකාර මඩුව

කඳුළට සමුදෙමි සංජීවනී පද්මසේන නීල  දෙනෙතින් නුරා ඉඟි වපුරා මාල මල්පෙති, දෙපෙති තරු උතුරා කෝල බැල්මක  මලවි හී සපුරා තාල ගීයක් කියයි සිත කොඳුරා….   රැ

වැඩි විස්තර

කවිකාර මඩුව

භීෂණ සමයේ මවකයේ ගීතය නරි රැළ හඩා වැටුණා ගම             ඉස්මත්තෙන් රෑ තිස් පැයේ බස්සන් මොරදුන්            සද්දෙන් ගෙයි බිත්තියේ කළු කූඹින්           

වැඩි විස්තර