කවිකාර මඩුව

කඳු මුදුනතින් බුදු හිමි අප දෙස               බලන

ලඳු කටු පඳුරු සිඹ හිරු අප වෙත           එබෙන

බණ පද එනකු කර මා පද වැල්           ගොතන

සිසිලක් ගෙනේවා බොදු දන සිත්           නිවන

සිඹිනා කඳු මුදුන හිරු බැස යන්න                    පෙර

දිලෙනා බුදු සමිඳු දෑසට පෙනෙන                       දුර

ගයනා දහම් පද මහ සඟ ඝණ                          මධුර

නොපෙනෙ ද සකි සඳුනි මේ අලුලෙන්        වෙහෙර

දිය ඇලි කඳු මතින් පහළට ඇදෙන                 හැටි

විසිතුරු හැඟුම් මතුවෙයි දෙනයනේ                ගැටි

ගැයෙනා කොවුල් ගීයක බණවර                   දැවටී

විසිතුරු සිත්තමක් සිත යට ඇඳෙන                  හැටි

වටකොට කඳු වළලු සිත්තම් මැවුණ              රටේ

අට කොන බුදු අසිරිරැකුමට හතර                  වටේ

පිට පිට දහම් ගඟ තල්පත් අතර                    ගැටේ

මට අභිමානයකි අලුලෙන දෑස                     ගැටේ

අලුයම රැය දවාල ද වෙනසක්                     නැත්තේ

කළු සුදු අවි ගැටුණු පරිසරයකි                     ඇත්තේ

මුළු සක්වලට දම්පද අටුකොට                     ඇත්තේ

අලුලෙන තුළ බවයි ඉතිහාසයෙ                   ඇත්තේ

අස කුර ගැටුණු මේ බිම බුදු සුවඳ                       ඇතී

විසදිටුවන්ටකිසිවිට ඉඩකඩක්                          නැතී

දස කොන අසිරි විහිදෙන සිල් සුවඳ                  බැතී

දෙස බස රැකෙන ලෝ උරුමය    මෙතැන      ඇතී

පෙර දා මහා රහතුන්ගේ පා                        ලකුණු

මේ ගිරි ශිඛර සිඹ සිඹ පහළට                      ඇදුණු

තල්පත්වල ලියා බුදු සදහම්                        කරුණු

අදටත් අලුලෙනේ ඇත නිදහන්                කෙරුණු

මඳනල සමඟ මුසුවී ඈතට                          ඇදෙන

බුදු හිමි දෙසූ බණ වර ගිරි කුළු                       සිඹින

මහ රහතුන්ගෙ පා පහසින් ඔද                      වැඩුන

මේ පුරවරය නිලශර මැණිකකි                    දිලෙන